blog de Jorge Díaz Martínez

domingo, 14 de agosto de 2011

A MIÑA BELEZA








































A MIÑA BELLEZA sinala co dedo,
espella os meus cristais,
ofende.

A miña beleza que intimida,
que enerva sen falar,
que acovarda.

A miña beleza que prognostica,
que me eclipsa,
que me traizoa.

A que me vende barata,
a que amortiza os meus fallos,
que se me adianta.

A que levanta suspicacias,
a que disuade de min,
que desvirtúa.

A miña beleza que me somete,
faime criada de si,
a que me ata.

A miña beleza desvergoñada,
que te enfronta contra ti,
que me negocia.

A miña beleza que me deturpa,
que embaza os meus cristais,
a que me nega.

A miña beleza que manipulo,
que non outorga perdón,
a que me agacha.





Yolanda Castaño, Madrygal.